Bazıları için yeni yıl, iyi dilekler, hediyeler, hindi, parti, eğlence demektir ama ben her ne kadar o gece bilmiyor olsam da bir daha asla eski ben olmayacaktım. Ben artık yeni yılla birlikte "ANNE" olacaktım ve bedenim, ruhum, hislerim, duygularım, önceliklerim değişecekti. Evet o gece bilmiyordum ama benim için artık dünyanın merkezi sadece Doruk olacaktı. Oğlumun geleceğini öğrendiğim dakikadan itibaren yürüyüşüm, konuşmalarımın konusu, yediğim-içtiğim her şey, uyku düzenim tamamen değişmişti. Daha dünyaya gelmeden o kadar hızlı değiştirmişti ki hayatımızı.
-Arabada giderken arabayı sürene "yavaş gidelim acelemiz yok",
-Yanımda sigara içene "benim sigara dumanına maruz kalmamam gerekiyor"
-Kahvaltıda (ağzına yumurta ve süt değdirmeyen ben) "bu yumurtayı yemem gerekiyor,sütümü de içmeliyim"
-İş yerine her gün bir kiloya yakın meyve, bir koca kase yoğurt, ceviz, badem taşımalarım
-Her hafta mutlaka pazara gidip 7-8 kilo meyve (doğal olanları seçmek kaydıyla) almalarım...
Bu liste böyle uzar gider :)
"Doruk'a sen çok iyi bakıyorsun, yoğurdunu, sütünü, cevizini, bademini, meyvesini, her gün yemesi gerekenleri ne güzel hazırlıyorsun" diyenlere hala "hamileyken alıştırdım ben onu şimdi vermezsem olur mu hiç?" diyorum, gülüyorlar.
Oğlum daha dünyaya gelmeden, bize daha mercimek tanesi kadar göründüğü zamanlarda bile ben onun için her sabah erken kalkıp yemek hazırlıyordum, kalmış ki şimdi onun ağzını açıp yemek yediğini, elleriyle bir şeyleri tutup o minik ağzına götürdüğünü görüyorum nasıl hazırlamam, gece sabaha kadar uyumasam da onun yiyeceği bir lokma için nasıl düzenimi değiştirip sabahın 5'inde kalkmam. O benim her şeyim, kıymetlim, ilk öğrendiğim anda başladım korumaya, inşallah gözlerimi kapadığım ana kadar, gücüm kuvvetim yettiğince hep ellerim üzerinde olacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder